จาก Mentality Monsters สู่ยักษ์ผู้หมดไฟ: ภาษากายบอกอะไรเราเกี่ยวกับวิกฤตในแอนฟิลด์?

BK8 – หากชัยชนะเหนือ แอสตัน วิลล่า และ เรอัล มาดริด เปรียบเสมือนการก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว ความพ่ายแพ้ต่อ แมนฯ ซิตี้ และ น็อตติ้งแฮม ฟอเรสต์ ก็เหมือนการถูกถีบถอยหลังกลับมาสองก้าว ทิ้งให้ “แชมป์เก่า” อย่างลิเวอร์พูล ต้องจมอยู่ในครึ่งล่างของตารางพรีเมียร์ลีกอย่างน่าใจหาย – แทงบอล

ความน่ากลัวไม่ใช่แค่ผลการแข่งขันที่แพ้ไปถึง 7 จาก 11 นัด แต่คือสิ่งที่แฟนบอลและกูรูมองเห็นในสนาม… มันคือ “ภาษากาย” ที่เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง

จากทีมที่เคยถูก เจอร์เก้น คล็อปป์ ปั้นให้เป็น “Mentality Monsters” หรือปีศาจแห่งจิตใจผู้ไม่เคยยอมแพ้ มาวันนี้ ภายใต้การนำของ อาร์เน่อ สล็อต (ในฤดูกาลที่ 2) นักเตะลิเวอร์พูลกลับแสดงออกถึงความท้อแท้ หดหู่ และไร้ซึ่งพลังงาน

ศาสตราจารย์ Geir Jordet นักจิตวิทยาการกีฬา และ Inbaal Honigman ผู้เชี่ยวชาญด้านภาษากาย ได้วิเคราะห์สัญญาณอันตรายที่เกิดขึ้นในแคมป์หงส์แดงไว้อย่างน่าสนใจ:

1. โมฮาเหม็ด ซาลาห์: รอยยิ้มที่หายไป จากเดิมที่เคยยิ้มสู้กับอุปสรรค วันนี้ซาลาห์เต็มไปด้วยความตึงเครียด การเม้มปากแน่นและคางที่ย่นแสดงถึง “ความเปราะบางและความเครียด” เขาดูเหมือนคนที่กำลังโทษตัวเองตลอดเวลา แต่ยังโชคดีที่ความกล้าหาญในการขอบอลยังคงอยู่

2. เวอร์จิล ฟาน ไดจ์ค: ความผิดหวังที่ปิดไม่มิด ในฐานะกัปตันทีม ภาษากายของเขามีอิทธิพลมหาศาล การที่เขาตบต้นขาและแหงนหน้ามองฟ้าด้วยความหงุดหงิด (ในเกมกับฟอเรสต์) ส่งสัญญาณลบไปยังเพื่อนร่วมทีมทันที Jordet เตือนว่า “ยิ่งเขาแสดงออกแบบนี้ สถานการณ์ในทีมจะยิ่งแย่ลง”

3. อิบราฮิมา โกนาเต้: ภาษากายของผู้แพ้ ภาพที่เขาเดินก้มหน้า ส่ายหัว และเอามือจับจมูกขณะโดนเปลี่ยนตัวออก สะท้อนถึง “ความรู้สึกด้านลบ” ที่ท่วมท้น เขาพยายามฝืนเชิดหน้าสู้ แต่สุดท้ายก็นั่งห่อไหล่ยอมรับความพ่ายแพ้บนม้านั่งสำรอง

4. อาร์เน่อ สล็อต: ความกังวลที่ซ่อนไม่อยู่ แม้สล็อตจะดูสุขุม แต่การที่เขาชอบเอามือปิดปากหรือจับจมูกบ่อยๆ Honigman วิเคราะห์ว่ามันคือสัญญาณของคนที่ “พยายามปิดบังความรู้สึก” หรือ “ไม่กล้าพูดสิ่งที่คิด” ซึ่งสะท้อนความไม่มั่นคงในใจ

ภาษากายอาจไม่ใช่สาเหตุที่ทำให้ทีมแพ้ แต่มันคือ “กระจกสะท้อน” สภาพจิตใจที่แตกสลายของทีม จากไหล่ที่ผายกว้างและคางที่เชิดขึ้นในฐานะแชมป์ กลายเป็นไหล่ที่ห่อเหี่ยวและสายตาที่หลบต่ำ

คืนนี้ในเกมกับ พีเอสวี ที่แอนฟิลด์ ลิเวอร์พูลไม่ได้ต้องการแค่ชัยชนะ แต่พวกเขาต้องการเรียก “วิญญาณเพชรฆาต” และภาษากายของผู้ชนะให้กลับคืนมาอีกครั้ง… ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินแก้