“ผมคือคนขี้เมา!” โทนี่ อดัมส์ เปิดใจวินาทีเปลี่ยนชีวิต สู่การค้นพบตัวตนที่ยิ่งใหญ่กว่าฟุตบอล

BK8 – สำหรับแฟนบอลอาร์เซนอลในยุค 80 และ 90 ไม่มีข้อสงสัยเลยว่า โทนี่ อดัมส์ เกิดมาเพื่ออะไร… “ยักษ์ใหญ่” ในแนวรับ, “ศาสตราจารย์แห่งเกมป้องกัน” และ “ผู้นำของเหล่าผู้นำ” นี่คือภาพจำของกัปตันผู้ยิ่งใหญ่ที่สวมปลอกแขนตั้งแต่อายุเพียง 21 ปี – แทงบอล

แต่เบื้องหลังภาพลักษณ์อันแข็งแกร่งนั้น คือ “เด็กน้อยขี้กลัว” ที่ซ่อนอยู่ อดัมส์ยอมรับกับ The Athletic ว่าเขาใช้ฟุตบอลเป็นเกราะกำบังความไม่มั่นคงภายในใจ “ถ้าผมชนะการดวลลูกโหม่ง, เข้าสกัดบอลได้, ทุบหน้าอกตัวเอง และตะโกนสั่งเพื่อนร่วมทีม… พวกเขาและผมก็จะลืมไปชั่วขณะถึงข้อบกพร่องและความไม่มั่นคงของผม”

และทันทีที่ก้าวออกจากสนาม… เขาก็กลับไปเป็น “เด็กน้อยขี้กลัว” คนเดิมอีกครั้ง

“ผมดื่ม”

เขาบอกตัวเองว่าเพื่อนร่วมทีมชอบเขาเวลาเมา “ผมคือตัวตลกของพวกเขา ‘มันเมาอีกแล้ว!'” แอลกอฮอล์นำพาเขาไปสู่จุดตกต่ำที่สุดของชีวิต: อุบัติเหตุรถชน, โทษจำคุก 4 เดือนข้อหาเมาแล้วขับ, เย็บ 29 เข็มที่ศีรษะเพราะตกบันไดในไนท์คลับ… ชีวิตของเขาพังทลาย

“ผมพยายามดื่มให้ตายไปเลยหรือเปล่า? เมื่อมองย้อนกลับไป ผมคิดว่าผมพยายามนะ” เขาสารภาพ “ตอนอายุ 29 ผมไม่อยากอยู่บนโลกนี้อีกต่อไปแล้ว”

จุดเปลี่ยน: “ผมชื่อ โทนี่… และผมคือคนติดเหล้า” จุดต่ำสุดมาถึงในบ่ายวันที่ 16 สิงหาคม 1996 เขานั่งร้องไห้อยู่คนเดียวในโซเชียลคลับพร้อมกับเบียร์กินเนสส์ในมือ สามวันต่อมา เขารวบรวมความกล้าทั้งหมดเดินเข้าไปในกลุ่มบำบัดผู้ติดสุรา (AA) และเอ่ยประโยคที่เปลี่ยนชีวิตเขาไปตลอดกาล: “ผมชื่อ โทนี่… และผมคือคนติดเหล้า”

นั่นคือจุดเริ่มต้นของการต่อสู้ที่เจ็บปวด เพื่อค้นพบสิ่งที่เขา “เกิดมาเพื่อทำ” อย่างแท้จริง

ชีวิตบทที่สอง: ‘Sporting Chance’ อดัมส์ภาคภูมิใจกับ 10 ถ้วยรางวัลที่เขาคว้ามาในฐานะกัปตันทีม โดยเฉพาะ “ดับเบิ้ลแชมป์” สองครั้งหลังยุคเลิกเหล้า ภายใต้การนำของ อาร์แซน เวนเกอร์ ซึ่งเขาได้เรียนรู้ที่จะเป็นผู้นำด้วย “ความรักและความเห็นอกเห็นใจ”

แต่สิ่งที่เขายิ่งภาคภูมิใจยิ่งกว่า คือ “ผลงาน” อีกชิ้นของเขา: Sporting Chance Clinic

มันเริ่มต้นขึ้นอย่างเรียบง่าย หลังจากที่เขาตีพิมพ์หนังสือ Addicted ในปี 1999 เขาได้รับเงินก้อนโตจากความสำเร็จของหนังสือ แต่เขากลับรู้สึกว่า “มันไม่ถูกต้อง” ที่จะเก็บเงินนั้นไว้ ในขณะเดียวกัน นักกีฬาคนอื่นๆ ก็เริ่มติดต่อมาขอความช่วยเหลือจากเขา

“มันเหมือนกับหลอดไฟที่สว่างขึ้นมา” เขากล่าว “ผมมีเงินก้อนนี้ และผมก็มีนักบำบัดที่ชื่อ เจมส์ ดับเบิลยู ผมเลยบอกเขาว่า ‘ผู้คนกำลังถามผมว่าผมทำมันได้ยังไง… ผมทำมันได้เพราะคุณ’ ดังนั้นผมจึงจับเขาไปนั่งในห้องโรงแรมที่ลอนดอนเหนือ ใครก็ตามที่โทรหาผม ผมก็จะบอกว่า ‘ไปหา เจมส์ ดับเบิลยู สิ’ และนั่นคือจุดเริ่มต้นของ Sporting Chance”

25 ปีต่อมา จากนักบำบัดคนเดียวในห้องโรงแรม มันได้กลายเป็นเครือข่ายที่ปรึกษาและนักจิตบำบัดกว่า 250 คนทั่วสหราชอาณาจักร ช่วยเหลือนักกีฬาหลายร้อยคนจากหลากหลายวงการ ไม่ใช่แค่เรื่องสุรา แต่ยังรวมถึงยาเสพติด, การพนัน และปัญหาสุขภาพจิต

“โทนี่มีอาชีพค้าแข้งที่ยอดเยี่ยม” โคลิน แบลนด์ ซีอีโอของมูลนิธิกล่าว “ชื่อของเขาถูกจารึกไว้ในประวัติศาสตร์ของอาร์เซนอลตลอดไป แต่สิ่งที่ โทนี่ ทำหลังจากนั้น… มันได้เปลี่ยนแปลงชีวิตผู้คน มันได้ช่วยชีวิตผู้คน”

“ผมแค่พยายามทำในสิ่งที่ถูกต้อง และทำสิ่งที่ถูกต้องต่อไป” อดัมส์กล่าวอย่างถ่อมตน

“นี่คือสิ่งที่ผมถูกส่งมาให้ทำบนโลกใบนี้” เขาสรุป “ผมมีอาชีพนักฟุตบอลที่ดี แต่ผมแขวนสตั๊ดมา 23 ปีแล้วนะ มันนานกว่าที่ผมเล่นฟุตบอลเสียอีก ดังนั้น มันจึงมีอะไรในตัวผมมากกว่าแค่การดื่มเหล้าและการเล่นฟุตบอล… ขอบคุณพระเจ้าสำหรับสิ่งนั้น“