“มันน่าสับสน!” จอห์น เทอร์รี่ เปิดใจ ทำไมไร้เงาคุมทีม? ชี้เพื่อนเก่าได้โอกาสเพียบ
BK8 – จอห์น เทอร์รี่ ตำนานกัปตันทีมเชลซีและทีมชาติอังกฤษ กำลังเผชิญหน้ากับความจริงอันน่าผิดหวัง… เส้นทางสู่การเป็นผู้จัดการทีมที่เขาวาดฝันไว้ ดูเหมือนจะตีบตันลงทุกขณะ สวนทางกับอดีตเพื่อนร่วมทีมหลายคนที่ได้รับโอกาสครั้งแล้วครั้งเล่า – แทงบอล
เทอร์รี่ วัย 44 ปี ผู้คว้าถ้วยรางวัล 17 ใบกับเชลซี และผ่านประสบการณ์เป็นมือขวาของ ดีน สมิธ พา แอสตัน วิลล่า เลื่อนชั้นสู่พรีเมียร์ลีก ยอมรับว่าเขากำลัง “สับสน” และ “คับข้องใจ” อย่างยิ่ง ที่โปรไฟล์อันหรูหราทั้งในฐานะผู้เล่นและผู้ช่วยผู้จัดการทีม กลับไม่เพียงพอที่จะทำให้เขาได้รับโอกาสในการคุมทีมอย่างเต็มตัว แม้แต่ในระดับ ลีกวัน
“ผมไม่แน่ใจว่ามันจะเกิดขึ้นได้หรือไม่ พูดตามตรง” เทอร์รี่กล่าวถึงความฝันสูงสุดในการกลับไปคุมทีมเชลซี “มันคือความฝันสุดท้ายที่ผมมีกับสโมสรแห่งนี้ ผมทำทุกอย่างที่เชลซีมาหมดแล้ว และสำหรับผมตอนนี้ สิ่งเดียวที่ขาดหายไปคือการเป็นผู้จัดการทีม”
เขาอธิบายว่าหลังจากแขวนสตั๊ด เขาได้ตั้งใจไปเรียนรู้งานโค้ชอย่างจริงจัง “ผมออกไปเรียนรู้งาน ผมมีช่วงเวลาที่เหลือเชื่อกับวิลล่า ผมออกจากวิลล่าเพื่อที่จะเป็นเบอร์หนึ่ง ผมคิดว่าผมพร้อมแล้ว”
“ผมรู้ว่าผมจะเป็นเบอร์หนึ่งที่ดีได้ ผมสนุกกับงานโค้ช… ผมสามารถนำห้องแต่งตัวและทีมได้เหมือนที่ผมเคยทำ [ในฐานะผู้เล่น] ผมทำแบบนั้นมา 22 ปีที่สโมสร ผมรู้ว่าผมจะทำมันได้ดี”
แต่ความเป็นจริงกลับโหดร้าย…
“ผมจะได้รับโอกาสนั้นหรือไม่? ผมไม่แน่ใจ… แต่เมื่อมีคนบอกคุณว่าคุณไม่มีประสบการณ์ มันก็ยากที่จะเข้าใจ”
ความขมขื่นของเทอร์รี่ทวีความรุนแรงขึ้น เมื่อเขามองเห็นอดีตเพื่อนร่วมรุ่นอย่าง แฟรงค์ แลมพาร์ด, สตีเว่น เจอร์ราร์ด และ เวย์น รูนี่ย์ ต่างได้รับโอกาสในการคุมทีมหลายสโมสร แม้จะมีประสบการณ์ที่ไม่แตกต่างกันมากนัก
“ผมไม่ได้พูดถึงงานในพรีเมียร์ลีกหรือแชมเปี้ยนชิพนะ แต่งานในระดับลีกวัน… ผมยังไม่แม้แต่จะได้กลิ่นมันเลย!” เขากล่าวอย่างมีอารมณ์ “ผมไปสัมภาษณ์มาบ้าง และคำตอบก็คือ ‘คุณไม่มีประสบการณ์’ เมื่อผมมองไปที่บางคนที่กำลังคุมทีมอยู่ในตอนนี้ มันทำให้ผมงงมากจริงๆ”
“ถามว่าผมคับข้องใจไหม? ใช่ แน่นอนที่สุด เพราะผมมีคุณสมบัติที่ดีมากมายที่จะเป็นโค้ชหรือผู้จัดการทีมที่ดีได้ แต่น่าเสียดายที่มันยังไม่เกิดขึ้น”
เรื่องราวของ จอห์น เทอร์รี่ คือภาพสะท้อนที่ชัดเจนถึงความซับซ้อนของโลกฟุตบอลสมัยใหม่ ที่ซึ่งชื่อเสียงในฐานะผู้เล่นระดับตำนาน อาจไม่ใช่ใบเบิกทางสู่ความสำเร็จในบทบาทผู้จัดการทีมเสมอไป และมันคือคำถามที่ยังคงค้างคาใจว่า อะไรคือ “คุณสมบัติ” ที่แท้จริงที่สโมสรต่างๆ กำลังมองหาในตัวผู้นำคนใหม่ของพวกเขา
