เขาไม่ได้เป็นแค่ตำนาน… แต่เขาคือความฝันที่มีชีวิต: รำลึก 20 ปีแห่งการจากไปของ จอร์จ เบสต์
BK8 – ท่ามกลางความผิดหวังในค่ำคืนที่ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด พ่ายคาบ้านต่อ เอฟเวอร์ตัน บรรยากาศใน โอลด์ แทรฟฟอร์ด กลับอบอวลไปด้วยความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่กว่าผลแพ้ชนะ มันคือกลิ่นอายของความคิดถึง ชายผู้เป็นดั่งสัญลักษณ์แห่งความรุ่งโรจน์และความงดงามของสโมสร – แทงบอล
วันนี้เมื่อ 20 ปีก่อน โลกฟุตบอลได้สูญเสีย จอร์จ เบสต์ ไปตลอดกาล แต่กาลเวลาไม่สามารถลบเลือนชื่อของเขาออกจากหัวใจของแฟนบอลได้ แม้แต่แฟนบอลรุ่นใหม่ที่ไม่เคยเห็นเขาเล่น ก็ยังคงตะโกนเรียกชื่อเขาดังกึกก้อง
จากโทรเลขสั้นๆ สู่ตำนานอมตะ เรื่องราวของเบสต์ เริ่มต้นจากเด็กตัวผอมแห้งในเบลฟาสต์ ที่ถูกแมวมอง บ็อบ บิชอป ส่งโทรเลขสั้นๆ เพียง 8 คำถึง แมตต์ บัสบี้ ว่า “ผมคิดว่าผมค้นพบอัจฉริยะให้คุณแล้ว”
และอัจฉริยะผู้นั้นก็ไม่ทำให้ผิดหวัง เขาคือเจ้าของรางวัลบัลลงดอร์ที่อายุน้อยที่สุด (22 ปี) คือ “เต่าทองคนที่ 5” (The Fifth Beatle) ผู้ทำให้หนังสือพิมพ์โปรตุเกสต้องพาดหัวว่า “เต่าทองถล่มเบนฟิก้าจนราบคาบ” ในค่ำคืนมหัศจรรย์ที่ลิสบอน
มากกว่าแค่นักฟุตบอล เบสต์ไม่ได้เป็นแค่ผู้เล่นที่เก่งกาจ แต่เขาคือ “ศิลปะ” Hugh McIlvanney นักข่าวกีฬาผู้ยิ่งใหญ่เคยกล่าวไว้ว่า “อาชีพของเขาอาจเหมือนพายุหมุน แต่ไม่มีพายุลูกใดที่มีจุดศูนย์กลางที่นิ่งสงบเท่าเขาอีกแล้ว” ความเยือกเย็นในสนามของเขา ทำให้ผู้ชายหวาดหวั่นและผู้หญิงหลงใหล
แม้ชีวิตนอกสนามของเขาจะเต็มไปด้วยมรสุม ทั้งสุราและปัญหาชีวิต จนต้องแขวนสตั๊ดกับยูไนเต็ดด้วยวัยเพียง 27 ปี ทิ้งไว้เพียงคำว่า “เสียดาย” ในความสามารถที่ยังไปได้ไกลกว่านี้ แต่สิ่งที่เขาฝากไว้คือความทรงจำที่สวยงามที่สุด
จดหมายถึง “จอร์จ เบสต์, นักฟุตบอล, เบลฟาสต์” ความยิ่งใหญ่ของเขาข้ามผ่านพรมแดนและกาลเวลา ครั้งหนึ่งพ่อของเขาเคยโชว์จดหมายจากเยอรมนีที่จ่าหน้าซองเพียงแค่ “George Best, Footballer, Belfast” แต่มันก็ถูกส่งมาถึงมือผู้รับได้อย่างถูกต้อง นั่นพิสูจน์ให้เห็นว่าชื่อของเขาเป็นที่รู้จักมากเพียงใด
เมื่อเดือนที่แล้ว ตัวแทนจากสมาคมฟุตบอลเยอรมัน (DFB) ยังเดินทางไปวางพวงหรีดที่หลุมศพของเขาในเบลฟาสต์ เพื่อแสดงความคารวะ แม้เบสต์จะไม่เคยค้าแข้งในเยอรมนีเลยก็ตาม
“ขอบคุณที่ใช้ชีวิตแทนความฝันของผม” ในวันที่เขาจากไป ชายคนหนึ่งแอบนำดอกกุหลาบแดงไปวางหน้าโอลด์ แทรฟฟอร์ด ท่ามกลางสายฝน พร้อมข้อความสั้นๆ ที่สะท้อนความรู้สึกของแฟนบอลนับล้านได้ดีที่สุด…
“ขอบคุณนะ… ที่ใช้ชีวิตแทนความฝันของผม”
วันนี้ จอร์จ เบสต์ อาจไม่อยู่แล้ว แต่ตราบใดที่รูปปั้น Holy Trinity ยังตั้งตระหง่านหน้าสนาม และตราบใดที่แฟนบอลยังร้องเพลงเชียร์ “Glory Glory Man United” จิตวิญญาณของเขาจะยังคงเลี้ยงลูกฟุตบอลผ่านคู่ต่อสู้ อยู่ในความทรงจำของพวกเราตลอดไป
